Familiehuis 2.0
Even voorstellen
Dorris en Jan wonen samen met hun kinderen Rosa en Jan in Rijnsburg. Tien jaar geleden kochten ze een arbeidershuisje dat waarschijnlijk rond 1905 is gebouwd en knapten het op. Een jaar geleden vonden ze het tijd voor een nieuwe keuken. Daaruit volgde een rigoureuze verbouwing en ging alles op de schop.
COMPLEET NIEUW
“Het begon met het plan voor een andere keuken. Daarna werd het steeds groter. Uiteindelijk hebben we ons hele huis van boven tot onder verbouwd”, vertelt Jan. “Samen met vrienden, familie en vooral met mijn vader van 73 hebben we hier elke steen en elke vierkante centimeter aangepakt. Elke dag waren we bezig. Dat was veel meer dan we van tevoren gepland hadden. Op een gegeven moment kom je in een stadium dat je denkt: als we dan toch bezig zijn, dan doen we gelijk alles maar. Er is een moment geweest dat alle plafonds eruit waren en je van beneden rechtstreeks naar de nok van het dak keek. De buitenmuren zijn blijven staan, maar hier binnen is een compleet nieuw huis gebouwd.”
GOUDEN KOFFIE
Tien jaar geleden woonden Dorris en Jan nog bij hun ouders, hemelsbreed een paar honderd meter hiervandaan en tachtig meter uit elkaar in dezelfde straat. Ze hadden al wel wat huizen bezichtigd, maar waren niet blij met wat ze tegenkwamen. “Toen we deze woning op Funda zagen, wisten we al meteen dat het een schot in de roos zou zijn”, vertelt Dorris. “We planden een bezichtiging met de makelaar en waren daarna zo enthousiast dat we gelijk een bod deden. Maar er waren meer kapers op de kust. Toen Jan en ik die avond nog een keer langs het huis wandelden, zagen we dat de bewoners thuis waren. We belden aan, vertelden dat we een van de belangstellenden waren en hebben daarna koffie met ze gedronken. Uiteindelijk is dat de reden geweest waarom ze het huis aan ons gunden, ondanks andere biedingen.”
“We dachten eigenlijk dat we er zo in konden trekken, maar dat viel toch een beetje tegen”, zegt Jan. “Dan haal je een kastje van de muur en komt er van alles tevoorschijn wat je niet wil. Dus we hebben laminaat gelegd, een muurtje gezet en alles geverfd. Na zes weken trokken we erin en was alles klaar. Al die tijd hebben we heerlijk gewoond, we houden van dit huis en van dit straatje met allemaal monumentale arbeidershuisjes, leuke buren en vrienden die hier wonen. Toen onze dochter en daarna onze zoon zijn geboren, wilden we het vooral praktisch en ‘hufterproof’ houden. Wij zijn namelijk wel zo gek dat we in de woonkamer voetbalden met de kinderen”, lacht hij. “Het begon ermee dat we een keuken in een showroom zagen staan en die heel mooi vonden. We kennen de eigenaar en vroegen hem om ons een seintje te geven als die als showroommodel verkocht zou worden. Dat zou nog wel een paar jaar duren, gaf hij aan. En dat kwam ons prima uit.”
RIGOUREUS
“Tot onze grote schrik belde hij een paar maanden later al”, vertelt Dorris. “En toen is het balletje gaan rollen. Uiteindelijk moest er te veel aangepast worden aan die showroomkeuken waardoor het kostentechnisch uit de hand liep. Toen hebben we een nieuw exemplaar samengesteld. We vonden het een goed moment om dan ook gelijk de rode boerenplavuizenvloer eruit te halen en nieuwe vloerverwarming aan te leggen. Enfin, gaandeweg groeiden de plannen en besloten we om het hele huis aan de pakken. Op een zaterdag eind augustus begonnen we met tien mensen alles te slopen en vanaf toen gingen we in een stacaravan op de camping wonen. Jan had beloofd dat het in totaal twee maanden zou duren en ondanks tegenslagen die er ook bij ons waren, is het hem gelukt om het binnen die tijd af te krijgen. Ik vind het nog steeds ongelofelijk.”
In de uitbouw werd een lichtstraat gemaakt en de achterpui met openslaande glas-in-looddeuren werd vervangen door een glazen wand die compleet kan worden weggeschoven, waardoor een extra grote keuken ontstaat. “Om de vaart erin te houden, hebben Jan en ik afgesproken dat hij zou slopen en weer opbouwen en dat ik de kleuren en het interieur zou doen. Wij hebben dezelfde smaak en te veel overleg werkt vertragend en was gewoon niet nodig. Ik heb eerst wel wakker gelegen om zelf te bedenken hoe ik het wilde. Toen ben ik bij Essato Wonen gaan kijken, het is altijd zo mooi daar. Koos, Carla en Paula hebben me enorm geholpen om de juiste keuzes te maken. Af en toe had ik een duwtje in de goede richting nodig, zoals toen ze me voorstelden om de kleur groen te gebruiken in combinatie met de beits in olijftint die we voor de keuken hadden gekozen. Ik dacht eerst nog: hoe komen ze erbij, ik wil geen groen, maar toen ik er nog eens goed over nadacht, werd ik steeds enthousiaster. En nu ben ik zo blij dat we overal in huis groen hebben”, lacht ze. “Toen ons huis na negen weken klaar was, was Jan tien kilo lichter door het harde werken. Maar we waren dolblij, want alle keuzes zijn goed geweest. We hebben geen seconde hoeven te wennen: ons nieuwe huis paste als een jas.”
Wonen Landelijke Stijl - Foto's: Anneke Gambon - Tekst: Yvonne van Galen - Styling: Esatto Wonen - © DPG Media